zondag 28 oktober 2012

Dag 18: selfsafari ochtend-gamedrive

Wekker op 6.30 en dan nog even knus van de zonsopkomst genieten, vervolgens een warme (zonne-energie) douche en een ontbijtje en om 8 uur in de auto voor onze selfsafari. We hadden besloten niet gebruik te maken van de mogelijkheid om met een ranger op gamedrive te gaan, maar deze dag de baas te blijven over onze tijd en tempo. We wilden het rondje maken langs de waterholes van Dolomite Camp, Duineveld, Nomab, Olifantsrus, Okawab Jakkalswater en terug naar de lodge.

 
Bij Dolomite Camp was niet zoveel te beleven. Er waren wat springbokken en verschillende vogels, zoals een Crowned Lapwing (Kroonkiewiet) en Namaqua Sandgrouse.  



Het mannetje van de Namaqua Sandgrouse (Kelkiewyn in het Zuid-Afrikaans naar hun roep) hadden we wel vaker gezien, maar het vrouwtje ziet er heel anders uit met een bruiner verenkleed van allemaal ragfijne waaiertjes, prachtig!
Hartenbeesten

Een steenbok, bijna onzichtbaar in het hoge gras


Ook kleine zangvogels vind je bij de waterbekkens, zoals hier bij Duinepunt, soms in enorme aantallen. In grote zwermen vliegen ze op en weer neer. Dit zijn (denk ik) Red-billed Quelea/Rooibekkwelea







Zebra's, giraffen en springbokken ontmoetten we hier overal. Ook steenbok en jakhals zagen we regelmatig, maar dan als eenling of met z'n tweeën; ze leven niet in kuddeverband. Ook allerlei zangvogels en roofvogels bevolken dit gebied, lastiger te fotograferen en het determineren gebeurt achteraf en kost tijd en moeite.

Linksboven een soort valk, rechts een Helmeted Guineafowl, veel geziene parelhoenders in Etosha


De eerste wildebeesten (gnoes) stonden naast het pad naar Nomab, een beetje verdekt opgesteld, zodat we ze bijna ongezien gepasseerd waren. Bij het water waren er echter meer. Op twee verschillende plaatsen zat een groepje gieren. De gier met de rode kop herleid ik tot een Lappet-face d Vulture (Swartaasvoël). Deze lijkt trouwens een soort geel label te dragen, waarschijnlijk met een chip of een ander volgsysteem. Of de bruine de vrouwelijke equivalent is of tot een ander soort behoort, weet ik (nog) niet.


    






Op het toegangsweggetje naar Jakhalswater lag een jakhals, die er niet best aan toe was; gewond door een aanrijding of iets anders, wij konden het niet ontdekken. Bij het water zetten vooral giraffen de toon. Er was een hele familie en ze waren nogal actief en een beetje "hupserig". Vrolijk gezicht en ik houd van giraffen. Terug het pad af bleek de jakhals meer dood dan levend en er vloog een vogel van hem op. Wij dachten aan een gier, maar het bleek een Martial Eagle te zijn, toen hij even later in de boom zat. We hebben een poosje gewacht of hij terug zou keren naar de jakhals, maar blijkbaar vond hij onze aanwezigheid, hoewel op gepaste afstand, niet geruststellend of hij was niet geïnteresseerd, want na verloop van tijd vloog hij weg. Waarschijnlijk zou het niet lang duren voor de gieren lucht kregen van deze prooi, maar hoewel dat misschien spannende foto's op zou leveren, hebben we dat onplezierige tafereel maar niet afgewacht. Het is de natuur, maar toch.....





Martial Eagle, gemakkelijk te herkennen aan de stippels op de witte buik

Links een African Grey Hornbill (Grijsneushoringvoël), rechts en onder een Gabar Goshawk (witkruissperwer)




Dit prachtexemplaar is een Black-shouldered Kite (Blouvalk), die we in de auto heel voorzichtig redelijk dicht konden benaderen. Hij zat vlak langs de weg, waarover we verder moesten, dus toen was het wel gedaan.

Terug in Dolomite Camp liep Rob voor mij uit naar boven richting receptie, terwijl ik halverwege nog wat vogeltjes in de struiken naast het pad wilde fotograferen. Ik zette mijn fototas neer om een trui uit te doen, aangezien het inmiddels (12.30 uur) behoorlijk warm was. Toen ik deze weer wilde oppakken, ritselde er iets net naast het pad vlakbij mijn tas en schrok ik me te pletter van een slang. Hij bewoog zich iets van het pad af tussen de rotsen door, zodat ik wel foto's durfde te nemen totdat hij weer terugkwam. Daardoor heb ik hem wel beter kunnen zien, maar ik had niet het lef om nog dichterbij te komen. Noch bezoekers, noch de ranger kon me vertellen wat voor soort slang dit is en op het internet heb ik wel foto's, maar ook alle zonder benaming gevonden. Op dit moment weet ik het nog niet. 



                                             Middag selfsafari>>>>

Geen opmerkingen: